Aynı Duvar

Allahım, gene aynı duvar..

Ben nereye gidiyorum böyle..doğru dürüst bir yol olsa bu duvarlar çıkmaz karşıma. karşıma çıktığı da şüpheli. sahi bunlar aklımın duvarlarıydı ya. onlar beni bu yola sürükleyen, bu yolda engelleyen, batıran, çıkaran..

Allahım, gene aynı duvar..

çare nerede? edebiyatta mı? ona neden sarılmaz oldum ben?! 10 yıl önce ne güzeldi, küçücük odamda küçücük masamda, gece lambam, kitaplarım..ne kadar klişe olsa bile, o zaman bile o yaşımda klişe değil gerçek olan umutlarım..

ben kendim duvar örerdim, üstüme üstüme gelen değil..

Allahım, nerde o duvarlar, ördüğüm..şimdi..bariz kördüğüm.